Augustus 2015 Nieuwsbrief 5
Door: Gerdien
Blijf op de hoogte en volg Gerdien
30 Augustus 2015 | Oekraïne, Berehove
Augustus. De tijd vliegt! Het leven heeft hier voor mij zijn normale ritme gekregen. En er komen steeds minder ‘Oost-Europa foto’s’. U weet wel: Met Lada’s, bovengrondse leidingen en gaten in de weg. Dat is maar buitenkant en dat went.
Wir-war Die foto’s. Natuurlijk roepen ze herkenning op: O ja, zo is dat daar! Maar het is de realiteit voor de mensen hier. Af en toe krijg ik een kijkje in de binnenkant. Dat levert een wir-war aan gevoelens op. Denkt u maar aan de elektriciteitsdraden. Het lijkt niet logisch en er is maar zo een storing. En dat went nooit... Hoe leg ik het uit? Mag ik het proberen?
...Ik houd van jou...
Duisternis Ik zie hier alleen de kinderen, meestal zonder ouders. Klein, soms ziek en verwaarloosd. Ouders die niet voor hun kinderen kunnen of willen zorgen. Ik hoor van een zuster dat ze €0,40 per uur verdient. Daar is net een brood van te kopen. De elektriciteitsprijzen worden in september met 23% verhoogt... Een pak koffie en een chocolaatje zorgen voor een glimlach op haar gezicht. Misschien ben ik de eerste die ‘ik houd van je’ tegen Pistie, Kyra en Daan zeg. En dan zie ik maar zo’n klein stukje van de nood in dit land. Is dan alles donker? Waar is het licht van God?
...Uw genade is mij genoeg...
Gratis Ik kijk maar gewoon naar de elektriciteitsdraden. Een goede verbinding is het belangrijkste. Ik heb een verbinding met God nodig. Wat is de nacht anders donker... Ik kan het niet doen met verhalen van anderen en wat lichtpuntjes. Hoe mooi ook! Zoals elk huis is aangesloten op het elektriciteitsnet, heeft iedereen een relatie met God nodig. Dan kunnen we zeggen: ‘Uw genade is mij genoeg’! Niet goedkoop, maar wel gratis.
Dank God voor:
-De contacten met de zusters.
-Het Licht van God in het duister.
Bid God om:
-Een goed verlof van 26-8 t/m 23-9.
-Kracht voor mijn collega als ze alleen werkt tijdens mijn verlof.
Wir-war Die foto’s. Natuurlijk roepen ze herkenning op: O ja, zo is dat daar! Maar het is de realiteit voor de mensen hier. Af en toe krijg ik een kijkje in de binnenkant. Dat levert een wir-war aan gevoelens op. Denkt u maar aan de elektriciteitsdraden. Het lijkt niet logisch en er is maar zo een storing. En dat went nooit... Hoe leg ik het uit? Mag ik het proberen?
...Ik houd van jou...
Duisternis Ik zie hier alleen de kinderen, meestal zonder ouders. Klein, soms ziek en verwaarloosd. Ouders die niet voor hun kinderen kunnen of willen zorgen. Ik hoor van een zuster dat ze €0,40 per uur verdient. Daar is net een brood van te kopen. De elektriciteitsprijzen worden in september met 23% verhoogt... Een pak koffie en een chocolaatje zorgen voor een glimlach op haar gezicht. Misschien ben ik de eerste die ‘ik houd van je’ tegen Pistie, Kyra en Daan zeg. En dan zie ik maar zo’n klein stukje van de nood in dit land. Is dan alles donker? Waar is het licht van God?
...Uw genade is mij genoeg...
Gratis Ik kijk maar gewoon naar de elektriciteitsdraden. Een goede verbinding is het belangrijkste. Ik heb een verbinding met God nodig. Wat is de nacht anders donker... Ik kan het niet doen met verhalen van anderen en wat lichtpuntjes. Hoe mooi ook! Zoals elk huis is aangesloten op het elektriciteitsnet, heeft iedereen een relatie met God nodig. Dan kunnen we zeggen: ‘Uw genade is mij genoeg’! Niet goedkoop, maar wel gratis.
Dank God voor:
-De contacten met de zusters.
-Het Licht van God in het duister.
Bid God om:
-Een goed verlof van 26-8 t/m 23-9.
-Kracht voor mijn collega als ze alleen werkt tijdens mijn verlof.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
